Zobacz również 4.15 Beam Groups (wiązania nutowe)
Belki są umieszczane pionowo nad lub pod pięciolinią zgodnie ze złożonym zestawem konwencji zaprojektowanych w celu zapewnienia maksymalnej czytelności: belka jest, ogólnie rzecz biorąc, ustawiona pod kątem zgodnie z konturem nut zgrupowanych pod belką, a kąt belki jest określany przez położenie każdego końca, który musi znajdować się na linii pięciolinii, być na niej wyśrodkowany lub pod nią.
Sibelius przestrzega tych zasad poprzez zestaw reguł, które nazywamy Optical beam positions, więc na szczęście nie musisz się martwić o pozycje belki, chyba że naprawdę chcesz. Jeśli jednak chcesz dostosować pozycje wiązań, czy to w poszczególnych przypadkach, czy dla całej partytury, to Sibelius oferuje pełną kontrolę.
Beam angles (kąty wiązań nutowych)
Czasami możesz chcieć dostosować kąt lub położenie belki, aby zapobiec nałożeniu na przednutkę lub inną przeszkodę, lub dlatego, że jesteś profesjonalistą i masz własne poglądy na temat tego, gdzie powinny znajdować się belki. Jeśli chcesz dostosować wiele belek, lepiej dostosować Engraving Rules (patrz poniżej Opcje Engraving Rules), aby móc masowo kontrolować kąty belek.
Aby przesunąć belkę, przybliż jej widok, aby widzieć, co robisz, i po prostu przeciągnij jej koniec w górę lub w dół za pomocą myszy. Przeciągając lewy koniec, zmieniasz wysokość obu końców, a przeciągając prawy koniec, zmieniasz kąt. Zamiast przeciągać myszą, można wcisnąć Strzałka w górę lub Strzałka w dół. Control+strzałka w górę/strzałka w dół lub Command+strzałka w górę/strzałka w dół przesuwa belkę o 0,25 pola. Możesz także szybko dostosować kąt belki, wybierając samą belkę i przeciągając ją w górę i w dół; powoduje to to samo, co przeciągnięcie lewego końca belki.
Aby przywrócić normalną pozycję belki, wybierz polecenie Appearance > Reset Notes > Stems and Beam Positions, co można także zrobić dla zaznaczonego przejścia lub zaznaczenia wielokrotnego.
Dostosowanie kąta nachylenia belki jest dokładnie tym samym, co dostosowanie długości lasek, do których belka jest przymocowana.
Poziome belkowanie nut
W niektórych utworach muzycznych (np. perkusyjnych) zwyczajowo belki są zawsze płaskie i nigdy nie są rysowane pod kątem. Sibelius domyślnie zawsze tworzy poziome belki na pięcioliniach perkusyjnych, ale jeśli chcesz użyć tej konwencji na innych instrumentach, edytuj dany instrument za pomocą Home > Instruments > Edit Instruments. W oknie dialogowym Edit Instrument kliknij Edit Staff Type i włącz opcję Beams always horizontal (Belki zawsze poziome) na stronie Notes and Rests -2.6 Edycja instrumentów (tylko Sibelius Ultimate).
Odwrócone belkowanie
Aby przesunąć belkę z góry grupy nut na dół – czyli odwrócić kierunki lasek wszystkich nut w wiązaniu – zaznacz dowolną nutę w grupie (wystarczy jedna nuta) i odwróć ją, wybierając Edit > Flip (skrót X); 4.26 Laski i linie dodane, jeśli nie wiesz jak to zrobić. Aby przywrócić kierunek laski, obróć tę samą nutę z powrotem lub zaznacz grupę nut i wybierz Appearance > Reset > Stems and Beam Positions.
Jeśli polecenie Home > Edit > Flip nie działa w przypadku nuty pod belką, zaznacz wszystkie nuty wzdłuż wiązania i wybierz polecenie Appearance > Reset > Stems and Beam Positions, a następnie odwróć nutę w wiązaniu.
Odwracanie fragmentu belki
Czasami fragment belki (zwana również „chorągiewką”) w wiązanej grupie nut będzie skierowana w lewo, gdy ma być skierowana w prawo, lub odwrotnie. Aby odwrócić ją w drugą stronę, zaznacz nutę i w panelu Notes w Inspektorze włącz opcję Flip fractional beam.
Cross-staff beams (wiązania z sąsiednią pięciolinią)
Nuty na instrumenty klawiszowe często zawierają grupy nut zapisane między dłońmi, tak jak w tym przypadku:
Aby uzyskać ten wynik:
- Wprowadź wszystkie nuty na pięciolinię, która wykorzystuje większość nuty przechodzącej między
rękami – w tym przypadku jest to górna pięciolinia:
- Wybierz nuty, które mają przejść do dolnej pięciolinii (najlepiej jako wybór wielokrotny) – w tym przypadku są to G z liniami dodanymi.
- Przeciągnij je do dolnej pięciolinii, wybierając Note Input > Cross-Staff Notes > Below (skrót klawiszowy Control+Shift+strzałka w dół lub Command+Shift+strzałka w dół).
Nic dziwnego, że Note Input> Cross-Staff Notes> Above (skrót klawiszowy Control+Shift+Strzałka w górę lub Command+Shift+Strzałka w górę) przenosi nuty do nut powyżej.
W razie problemów można również użyć Note Input > Cross-Staff Notes > Reset. - Belki można umieścić nad obiema pięcioliniami (jak w pierwszej grupie na pierwszym obrazku powyżej) lub między pięcioliniami (jak w ostatniej grupie), po prostu odwracając odpowiednio kierunki lasek, wybierając Home > Edit > Flip (skrót X).
Nie rób tego przeciągając laski na drugą stronę nut – nie da to zamierzonego efektu! - Na pierwszym obrazku powyżej, laski ostatnich trzech niskich nut w lewej ręce zostały również odwrócone, aby uniknąć kolizji z nutami przechodzącymi z prawej ręki.
Należy również pamiętać, że:
- Nuty nie muszą mieć belek, aby mogły być zapisane w sąsiedniej pięciolinii. Można nawet w ten sposób zapisywać pauzy.
- Nuty mogą przechodzić tylko na inną pięciolinię w tym samym instrumencie.
- Można krzyżować nuty na trzech pięcioliniach, wprowadzając nuty na środkową pięciolinię, a następnie krzyżując nuty na pięciolinię powyżej i poniżej. (Nie jest konieczne, aby jakiekolwiek nuty pozostały na środkowej pięciolinii!
- Nuty przechodzące na inną pięciolinię nie mają żadnego wpływu na głosy tej pięciolinii. Pięciolinia może mieć nawet cztery głosy plus kolejne nuty przechodzące na nią z sąsiednich pięciolinii!
- Nuty są pod wieloma względami traktowane jako znajdujące się na oryginalnej pięciolinii – np.
na oryginalną pięciolinię, to wszystkie nuty, które zostały przeniesione z tej pięciolinii również zostaną przetransponowane.. - W niektórych okolicznościach można napotkać nadmiarowe akcydencje podczas przenoszenia nut na inną pięciolinię. Wystarczy wybrać akcydencje i ukryć je, aby rozwiązać ten problem – 4.20 Akcydencje.
Belki między nutami na tej samej pięciolinii
W starszych partyturach, szczególnie w przypadku nut dla skrzypiec, jeśli grupa nut jest bardzo niska, lub bardzo wysoka (lub odwrotnie), czasami można zobaczyć belkę biegnącą przez środek nut, z niektórymi Laskami skierowanymi w górę, a niektórymi w dół, jak pokazano po lewej stronie.
Aby to osiągnąć w programie Sibelius, wprowadź nuty jak zwykle, a następnie wybierz belkę, która będzie znajdować się powyżej lub poniżej i przeciągnij ją (lub użyj klawiszy strzałek), aby przesunąć całą belkę w górę lub w dół, tak aby znajdowała się między nutami. Aby dostosować kąt, wybierz prawy koniec belki i przeciągnij go myszą lub przesuń go za pomocą Strzałki w górę/Strzałki w dół.
Rozdzielanie akordów między pięcioliniami
W nutach na instrumenty klawiszowe powszechne jest dzielenie nut niektórych akordów pomiędzy dwie pięciolinie:
Aby to osiągnąć, zapisz każdą nutę podzielonego akordu na pięciolinii, na której się pojawia, używając odpowiedniego głosu; na przykład w przedstawionym przypadku umieść wysokie nuty podzielonego akordu w głosie 2 na górnej pięciolinii, a nuty basowe w głosie 1 na dolnej pięciolinii. Następnie użyj Home > Edit > Flip (skrót X), aby skierować laski nut na dolnej pięciolinii w dół. Na koniec przeciągnij koniec każdej laski w prawej ręce w dół, tak aby stykał się z laskami nut lewej ręki.
W przypadku akordów wykorzystujących nuty krótsze niż ćwierćnuta), ukryj chorągiewki lub belki, zaznaczając je i wciśnij Control+Shift+H lub Command+Shift+H, a następnie wydłuż ich laski, odwracając je w razie potrzeby za pomocą Home > Edit > Flip, aby dopasować je do reszty akordu.
Opcje Engraving Rules
Strona Beams and Stems (Belki i laski) w sekcji Appearance > House Style > Engraving Rules pozwala kontrolować pozycje belek, a także ich wygląd (patrz opcje Engraving Rules).
Większość opcji Beam Positions ma zastosowanie tylko wtedy, gdy włączona jest opcja Optical beam positions. (Wyłączenie opcji Optical beam positions spowoduje pozycjonowanie belek zgodnie z regułami stosowanymi w programie Sibelius 3 i wcześniejszych, które generalnie nie są tak dobre).
Jeśli interwał między pierwszą i ostatnią nutą belki nie przekracza oktawy, można określić „idealny” kąt dla każdego interwału w opcji Default slant per interval (Domyślny skos na interwał). W przypadku niektórych belek kąt ten musi zostać dostosowany, ponieważ belki nie mogą pojawiać się w niektórych pozycjach, na przykład między dwiema liniami pięciolinii. Również gdy dwie nuty znajdują się bardzo blisko siebie, tworząc strome wiązanie, kąt może zostać zmniejszony do wartości określonej w sekcji Maximum beam gradient: Up to an 8ve, 1 in n. (Maksymalne nachylenie belki:).
Maximum beam gradient: 1 in n kontroluje kąt dla interwałów większych niż oktawa. Belka podąża za kątem pomiędzy pierwszą i ostatnią główką nut, o ile nie jest on bardziej stromy niż ta wartość.
Jeśli nuty w środku belki zakrzywiają się w kierunku wiązki, tworząc wklęsły kształt, belka nie powinna być pozioma. Można to kontrolować za pomocą opcji Horizontal if middle notes intrude by n spaces (która określa odległość, na jaką nuta musi wystawać przez wyimaginowaną linię między pierwszą a ostatnią nutą, aby belka była pozioma). Domyślnie ta sama reguła ma zastosowanie do grup wiązań, które zawierają pauzy w środku grupy (wyłącz również dla Also for middle rests, jeśli chcesz wykluczyć pauzy podczas rozważania, czy belka powinna być pozioma).
Avoid simple wedges (Unikanie prostych klinów) zapobiega niektórym przypadkom „klinów” w grupach ósemkowych (quavers). Są to białe trójkąty, których trzy boki to belka, laska i linia pięciolinii, i są uważane za irytujące przez niektórych użytkowników. Wielu nie przejmuje się nimi: aby uniknąć klinów, należy wydłużyć laski, co dla niektórych jest gorsze niż same kliny. Dlatego ta opcja jest naprawdę opcjonalna.
Długość laski określona w opcji Default beamed stem length jest zazwyczaj mniejsza niż w przypadku normalnych nut (i zostanie dodatkowo skrócona w przypadku bardzo wysokich lub niskich nut). Jest to jednak równoważone przez fakt, że laski są ponownie wydłużane, jeśli jest to konieczne, aby przesunąć belkę do dobrej pozycji. Długość laski można dodatkowo kontrolować za pomocą opcji Minimum length n spaces (Minimalna długość n pól) na dole strony, która ma wpływ zarówno na nuty pod belką, jak i bez belki.
Belki zapisane na sąsiednich pięcioliniach są domyślnie zawsze poziome (przy założeniu, że włączona jest opcja Optical beam positions) i przechodzą między dwiema pięcioliniami. Jeśli te belki mają być ustawione pod kątem, należy przeciągnąć je indywidualnie.
Opcja Use precise Magnetic Layout bounding boxes poprawia dokładność Magnetic Layout dla obiektów o nieregularnych kształtach i kątach, np. belek, klamer podziałów nieregularnych, oznaczeń graficznych < i > itp. Gdy ta opcja jest wyłączona, Sibelius używa tylko prostokątnych ramek ograniczających, co powoduje, że artykulacje i łuki nie są prawidłowo pozycjonowane. W związku z tym zdecydowanie zaleca się włączenie tej opcji we wszystkich partyturach korzystających z Magnetic Layout.
Chcesz wiedzieć więcej? zapraszamy do zakupu polskiego podręcznika dla programu Sibelius- kliknij tutaj.
Jeśli kupisz program Sibelius lub uaktualnienie dla programu Sibelius, to polski podręcznik dla programu Sibelius otrzymasz za darmo! Program Sibelius oraz polski podręcznik można kupić w naszym sklepie internetowym www.audiofactory.pl