ABC programu Sibelius cz. 3 – 3.9 Tabulatura lutniowa

(Tylko Sibelius Ultimate)

Sibelius obsługuje szeroki zakres stylów tabulatur lutniowych i kilka różnych strojów. Domyślnie wszystkie tabulatury lutni są w stylu francuskim/angielskim, ale style włoski i hiszpański są również dostępne po wybraniu odpowiednich instrumentów.

Tworzenie tabulatury lutniowej

Wprowadzanie tabulatury lutniowej jest takie samo jak wprowadzanie innych form tabulatury (3.6 Wprowadzanie tabulatury gitarowej), z niewielką komplikacją polegającą na używaniu cyfr na klawiaturze głównej do reprezentowania liter tabulatury; np. 0 tworzy a, 2 tworzy c, 5 tworzy f itd.
Podczas rozpoczynania nowej partytury prawdopodobnie najłatwiej będzie użyć manuskryptu z tabulaturą lutniową – 1.22 Eksport do szablonu (manuscript paper) (tylko Sibelius Ultimate).

Różne style tabulatury lutniowej

Konwencje zapisu trzech obsługiwanych stylów tabulatury lutniowej są następujące:

  • Francuski/angielski: najniższa struna lutni jest dolną linią w tabulaturze, a litery między strunami są używane do reprezentowania nut.
  • Hiszpański: najniższa struna lutni jest dolną linią tabulatury, a numery na strunach (podobnie jak we współczesnych tabulaturach gitarowych) są używane do reprezentowania nut.
  • Włoski: identyczny ze stylem hiszpańskim, z wyjątkiem tego, że najniższa struna lutni jest górną linią tabulatury, a nie dolną.

Niemiecka tabulatura lutniowa (która używa liter do reprezentowania nut, ale w ogóle nie zawiera linii podziału) nie jest obsługiwana przez program Sibelius.
Aby utworzyć dowolny z obsługiwanych rodzajów tabulatury lutniowej, wystarczy wybrać żądaną lutnię w oknie dialogowym Home > Instruments > Add or Remove2.4 Instrumenty.

Rytmy

Podczas zapisywania rytmów nad pięciolinią, wartości nutowe ósemek i krótsze są często pozostawiane bez belki. Sibelius automatycznie łączy te nuty razem, ale można je szybko ponownie rozdzielić, zaznaczając fragment, w którym chcesz je rozdzielić (np. możesz trzykrotnie kliknąć pięciolinię, aby zaznaczyć ją w całej partyturze), a następnie nacisnąć klawisz F9, aby wybrać trzeci układ klawiatury i nacisnąć klawisz 7 na Keypadzie.
Nie można zanotować belki wstecz, tj. półnuty – pojawi się ona jako laska nuty bez ogona, jak ćwierćnuta.
Jeśli chcesz usunąć laskę i belkę/chorągiewkę z wybranej nuty lub fragmentu (ponieważ jest to powtarzająca się wartość nuty), wybierz główkę nutową numer 8 z menu Notations > Noteheads > Type. (Wybierz główkę nut numer 0, aby przywrócić laski i belki/chorągiewki).

Diapazony

Diapazony to dodatkowe struny, które nie są zapisane na pięciolinii. We włoskiej tabulaturze lutniowej diapazony są zapisywane nad pięciolinią, pomiędzy górną linią pięciolinii a dolną linią lasek, które pokazują rytm nuty; użyj tekstu Technique (skrót Control+T lub Command+T), aby zapisać te litery.
We francuskiej tabulaturze lutniowej diapazony są zapisywane bezpośrednio pod pięciolinią; użyj tekstu Percussion stickings, aby zapisać je w partyturze.


Chcesz wiedzieć więcej? zapraszamy do zakupu polskiego podręcznika dla programu Sibelius- kliknij tutaj

Jeśli kupisz program Sibelius lub uaktualnienie dla programu Sibelius, to polski podręcznik dla programu Sibelius otrzymasz za darmo! Program Sibelius oraz polski podręcznik można kupić w naszym sklepie internetowym www.audiofactory.pl

Dodaj komentarz

Twój adres e-mail nie zostanie opublikowany. Wymagane pola są oznaczone *